Obserwacja flar iridium na nocnym niebie.

Wydawać by się mogło, że do zobaczenia na niebie czegoś więcej niż zwykły zjadacz chleba potrzebny jest niesamowity sprzęt i nadmiar wolnego czasu. Wiadomo kto pracuje w nocy śpi a nie obserwuje niebo…błąd! Istnieje ciekawe i robiące niesamowite wrażenie zjawisko jakim są flary konstelacji Iridium.Całość trwa dosłownie kilka sekund. Trzeba tylko wiedzieć gdzie patrzeć i jak to zrobić. Koszt…0 zł. Wymagana tylko podstawowa wiedza. Niepotrzebny ani teleskop ani lornetka-tylko dobrze nastawiony zegarek.

Konstelacja Iridium

Mianem konstelacji Iridium określa się system 66 sztucznych satelitów ziemi służących celom telekomunikacyjnym. Jego istotą jest globalność. Zapewnia możliwości przesyłania danych i rozmów na całym świecie w tym jako jedyny obejmuje bieguny. Niskie orbity zapewniają rozmowy bliskie czasowi rzeczywistemu bez opóźnień charakterystycznych dla urządzeń na orbicie geostacjonarnej. Nazwa konstelacji związana jest z liczbą urządzeń jakie miały być wyniesione na orbitę czyli 77 oraz pierwiastkiem, który posiada właśnie taką liczbę atomową, Irydem.

Budowa i parametry orbity

Czym różnią się te satelity od tysięcy innych krążących na orbicie? Przede wszystkim budową. Każde urządzenie ma 3 panele słoneczne które prawie bez strat odbijają promienie słoneczne. Kąt pod którym je zamontowano powoduje, że odbite światło zostaje skierowane w kierunku Ziemi. Obserwator może w ciągu kilku sekund zaobserwować bez żadnego dodatkowego sprzętu rozbłysk o magnitudzie -8! Przez krótki czas jest to najjaśniejsza „gwiazda” na niebie ustępując tylko Księżycowi (mag -12) a zostawiająca w tyle Jowisza (mag -2.5), Wenus (mag -4.5) o gwiazdach nie wspominając (najjaśniejszy Syriusz mag -1.5).

Wszystkie satelity zostały umieszczone na orbitach o wysokich inklinacjach 86st, czyli orbitach polarnych (określane też jako okołobiegunowe). Cechą tego typu orbit jest to, że za każdym pełnym przelotem urządzenie znajduje się nad inną częścią Ziemi. Stąd też jej popularność wśród wojskowych i meteorologów. Umożliwia obserwacje całej powierzchni planety.

Przygotowanie i obserwacja.

Do obserwacji tego fantastycznego widowiska trzeba się należycie przygotować. Przede wszystkim musimy wiedzieć skąd będziemy je ogldać. Jest to szczególne ważne, gdyż dla naszej lokalizacji rozbłysk może być widoczny w pełnej skali zaś 5km dalej ledwo widoczny a dodatkowe 40 km i przelot nie będzie widoczny w ogóle. Zatem gdy wiemy gdzie będziemy łączymy się z jednym z serwisów zajmujących się obliczaniem orbit satelitów. Osobiście polecam serwis Haven-Above. Ustalamy naszą lokalizację ręcznie wpisując koordynaty, bądź wybierając ją z mapy. Gdy tego dokonamy w dziale Satelity wybieramy 24 godzinne lub 7 dniowe przewidywania dla satelit Iridium. Wyświetlona zostaje tabela która pokazuje datę, czas rozbłysku, jasność której można się spodziewać (im większy minus tym lepiej) i dwa najważniejsze parametry: Elewację i Azymut. Upraszczając: jak wysoko i w którym kierunku patrzeć.

Dla przykładu przy wysokości 45 stopni patrzymy na wysokość położoną na środkowym odcinki pomiędzy linią horyzontu a wyobrażoną linią celującą w niebo idealnie nad nami. Azymut 0 oznacza północ, 180 południe itd. Z pomocą kierunku może przyjść kompas lub trochę nowocześniej, aplikacja Google Earth. Ustawiamy widok nad naszą lokalizacją i za pomocą miarki ustawiamy punkt początkowy na nas a końcowym tak długo prowadzimy dookoła, aż ukaże się w oknie obok prawidłowa liczba stopni wskazana przez Haven-Above. Ta sama miarka wydłużając ją wskaże nam charakterystyczne punkty na ziemi, które pomogą nam na miejscu określić kierunek obserwacji.

Ostatnią istotną rzeczą jest czas. Czas czasowi nie jest równy więc trzeba koniecznie zsynchronizować zegarek z tym w Haven-Above. Pamiętajcie, że liczy się każda sekunda! -źle ustawiony zegarek i kontuzja szyji gotowa.

Mam nadzieję że udało mi się w interesujący i jasny sposób wprowadzić w ten arcyciekawy obiekt obserwacji. Zachęcam do prób przy najbliższym czystym niebie!

Poniżej fotografie strzelone najzwyklejszą cyfrówką przy 7 sekundowym czasie naświetlania:

Autor: Orland Krzyżanowski
Źródło: kosmicznepodroze.wordpress.com/
Artykuł zamieszczony za zgodą autora. Dziękujemy.